42ste Eastman Open van Gent 2019

Tim      26.07.2019

Een klassieker heette dat vroeger. Nu krijgt het de naam monument, ofte een toernooi dat sinds mensen heugenis bestaat met een erelijst bevolkt door GM’s en andere sympathieke mensen. Hier werd de fundering gelegd voor de reputatie van Rokade Westerlo als toernooiclub. De auteur van dit artikel moest zijn eerste pasjes op de 64 velden nog zetten toen de eerste Rokadisten al kwamen proeven van het schaken, de sfeer en de feesten. De hoogdagen van Rokade Westerlo in het Open van Gent liggen achter ons, ver achter ons. Verhalen van om en bij de 20 Rokadisten doen de ronde, het moet ergens rond de millenniumwissel geweest zijn. Anno 2018 was Sylvin de enige aanwezige Rokadist.

De vakantieplanning dwingt mij ertoe om dit jaar het Open Van Gent in mijn kalender aan te kruisen. Meteen een verdubbeling van het aantal deelnemende Rokadisten. Op de avant-vendredi wordt de geschiedenis van het toernooi nog eens opgerakeld en passeren enkele anekdotes de revue. De praktische nabije toekomst wordt al eens bekeken, in samenspraak met de fanclub.

Op zaterdag ontmoeten Sylvin en Tim elkaar in de Savaanstraat. De start van een schaaktoernooi is altijd een gezellige drukte bij de inschrijvingen en bijkeuvelen met oude bekende. Als de paringen van de eerste ronden mooi op tijd worden uitgehangen ontstaat volgende kleine conversatie tussen Sylvin en Tim.

S: op welk bord speel je?
T: bord 74
S: welke kleur heb je?
T: zwart
S: en je tegenstander?
T: wit

In opperbeste stemming beginnen we eraan. Het 500 elo-punten verschil bepaalt doorgaans het verloop van de eerste ronde. Sylvin wordt stilletjes weggedrukt in de Franse opening. Op het moment dat zijn tegenstander het positioneel voordeel wil omzetten in materieel voordeel ontstaan er openingen in de stelling waarlangs de zwarte dame binnendringt. Niet veel later beëindigt een eeuwig schaak de partij. Het doet Sylvin zichtbaar deugt dat hij nog eens een +2000 op remise heeft gehouden. Ook de tegenstander van Tim heeft de ambitie om een +2000 speler op remise te houden. De eerste 20 zetten zijn bijna altijd stockfish recommandatie, Tim is genoodzaakt het zelfde te doen. Als de witspeler dan toch even zijn verdediging laat zakken is Tim er als de kippen bij om toe te slaan. Loper slaat op h2+ is altijd een goed begin van een aanval. Een alleraardigste, kleine combinatie effent het pad naar mat in twee.

Tim laat ronde twee aan zich voorbijgaan en kiest ervoor om even langs thuis te passeren. Sylvin kan zijn stunt niet herhalen, niet dat hij dat zelf verwacht had.

Tijdens de nationale feestdag zijn de trouwe supporters weer daar om het duo Rokadisten aan te moedigen. Luc, Johan en Patrick treffen Tim aan op het St-Pieterplein. Het viertal zoekt een rustige eetgelegenheid op om een kleine lunch binnen te slaan. Tijdens de Gentse Feesten hebben de lokale etablissementen meestal een aangepaste kaart. Het glas tapwater met dafalgan hadden we niet van doen, de “ heart break sandwich” zou ons wel voldoende energie kunnen geven om enkele uren verder te kunnen. Helaas was deze niet meer in voorraad. Er werd dan maar geopteerd voor een burrata en een collectie tijgerpistolets. De burrata en een eerste portie tijgerpistolets bereiken veilig het tafeltje. De volgende porties tijgerpistolets komen ook tamelijk snel aangerold. Met een blik vol ontgoocheling en wanhoop raapt de serveerster de overheerlijke pistolets op van de grond. Dat waren de laatse tijgerpistolets horen we haar nog stamelen. Niet alles verloopt altijd zoals gepland, uiteindelijk hebben we wel allemaal iets lekkers gekregen.

Vol zelfvertrouwen gaan Tim en Sylvin ronde drie tegemoet. Vooral Tim laat aan de fanclub al weten hoe hij de Koning-indische opstelling gaat afbreken. Als er om 13u01 een Nimzo-indisch op het bord staat krijgt dat zelfvertrouwen toch een kleine knauw. Gelukkig wordt het wel de timpe-variant. In de interclub tegen Eupen ben ik toen met de g -en h-pion ten aanval getrokken, een plan dat me wel ligt. Aanvankelijk verloopt de partij zoals gepland en ik trek met de g-pion ten aanval. Om dan onmiddellijk een kleine combinatie totaal fout uit te rekenen. Weg aanval en weg enkele pionnen. Sylvin speelt in de benedenzaal en haalt terug remise. Al is hij daar deze keer minder tevreden mee. Ook de fanclub brengt veel varianten naar het analysebord al is het niet altijd duidelijk in wie zijn voordeel dat is. De groep brengt een bezoekje aan de boekenstand van Ben waar het nodige studiemateriaal wordt aangeschaft. Vervolgens gaan we nog samen uit eten, deze keer zonder incidenten.

Dit zal één van de warmste edities worden van het toernooi van Gent. Tijdens de fête nationale blijft de temperatuur beperkt tot 28°C. Dag na dag zal deze oplopen tot de verzengende hitte hoger ligt dan de menselijke lichaamstemperatuur. Levenswarmte en de noodzaak om deze te behouden, Henry Thoreau had er zijn visie op. Veel drinken is de meer gangbare raad. Waar op de eerste dag de vochtinname nog beperkt bleef tot één glas bruiswater per partij is dat op dag twee één 50cl flesje water geworden.

Ronde 4 brengt nog niet veel beterschap voor Sylvin. In een Italiaanse partij komt hij gaandeweg in de verdrukking. Relatief snel verschijnen er zwarte stukken op de helft van wit. Deze keer geen kans op tegenspel en een tweede verliespartij voor Sylvin. Tim kan opnieuw een versnelde draak spelen, de tweede keer al op drie partijen. Deze keer speelt de sympathieke witspeler al na negen zetten een serieus onnauwkeurige zet. Wel een klassieke fout, komt vooral voor in snelschaak. Maw ik weet hoe ik groot voordeel kan binnenhalen. Om vervolgens lang te moeten zoeken naar de winnende combinatie. Met geduld en voorzichtigheid komt de overwinning uiteindelijk aanvaren.

Maandag, Sylvin speelt niet meer mee, vond het verstandiger om terug naar huis te keren. Daarmee is Tim de enige Rokadist die het Open van Gent gaat uitspelen. Het lot of puur toeval dat ik na 10 jaar afwezigheid nog eens deelnam? Wie zal het zeggen, in ieder geval is de aanwezigheid van Rokade Westerlo in Gent niet onderbroken. De temperatuur is ondertussen gestegen tot een glas bruiswater en een 50cl flesje per partij. Ik speel een klassiek damegambiet tegen een plaatselijk jeugdtalent. Allemaal niet zo moeilijk, zowel wit als zwart volgen een standaard plan. Tot ik een tempo verlies. En op die moment begin je te beseffen dat het niet de eerste keer is dat ik die fout in die stelling maak. Volgens mij ook niet de tweede keer, de derde keer is al wat waarschijnlijker. Beseffend dat dit geen goed voorteken is besluit ik om meteen een stuk te offeren. Het klopt niet allemaal volledig en de nederlaag volgt snel.

Tussen de partijen door is het vooral hoofdzaak om verkoeling op te zoeken. Niet evident in een stad waar het beton de warmte opslurpt zoals Urbanus chocomelk dringt. Ik probeer mij tegen de warmte te verstoppen in grote gebouwen, bij voorkeur met airco. De Sint-Baafs en shoppingcenter Zuid worden mijn vaste afkoelplaatsen, literatuur mijn vaste ontspanning. Je hoofd moet steeds leeg zijn tegen de volgende ronde. En soms werkt de literatuur zelfs inspirerend.

De vrouw fluistert: ‘Wat zijn de lessen van het schaken? Dat alles constant verandert. Dat de schaakspeler telkens opnieuw alle mogelijkheden moet overzien, omdat hij weet dat toeval niet bestaat en het spel wreed is. Dat men zich soms moet terugtrekken om later in alle hevigheid toe te slaan. Dat een fout het hoofdelement is van het spel’. De jongste vrouw glimlacht. De vrouw buigt zich dieper over Yi. ‘Wat zijn de echte lessen van het schaken?’ vraagt ze. ‘Dat de geest in staat is om dingen te verplaatsen. Dat de ene geest soms in staat is de andere geest te laten bewegen in de richting die de ene geest wil.’ Uit Huis van de aanrakingen van Peter Verhelst p147

Ronde 6 brengt een Benoni. Uiteraard opteer ik voor de maankraterlandschap-variant. Ik ken geen enkele opening waarbij je zo hard je eigen stelling naar de vaantjes speelt en toch ergens een overwicht bekomt. Al is dat overwicht puur tactisch. De volledige stappenmethode samengeperst in één partij, dat is schaken. Alles komt aan bod, van kruispenning tot aftrekaanval, van röntgenaanval tot zwischenzug. Hier voel ik mij volledig in mijn element, de ene combinatie loopt vloeiend over in de volgende. Altijd blijft er wel ergens een stuk hangen, altijd is een matdreiging de compensatie. Als de grootste schermutselingen voorbij zijn blijft er een strategisch gewonnen middenspel over waarbij de witte d-pion al bijna aan de overkant is.

Twee lange partijen per dag spelen is vermoeiend. De hoge temperaturen helpen hierbij niet veel. Een hostelkamer zonder airco en een belabberde nachtrust helpen al evenmin. Veel drinken en Het Trappistenhuis op enkele honderden meters van mijn slaapplaats lossen de problemen voor een groot deel op.

Dinsdag 23 juli, de vochtinname stijgt tot twee 50cl flesjes per partij. Tot mijn verbazing verschijnt er een orang-oetan op het bord. (even verklaren voor de beginnende schaker: indien de wit-speler op zet 1 zijn b-pion twee veldjes naar voor zet noemen we dit orang-oetan in het vakjargon. Er zat dus geen echte aap op het bord) Vaak kom je het niet tegen, jammer genoeg. Na tien zetten heb ik al een strategisch gewonnen partij. Een onaantastbare loper op g7 met bijhorende diagonaal en een half-open a-lijn, meer heeft een ervaren schaker niet nodig om het laken naar zich toe te trekken. Echter, ik vind niet direct een duidelijk plan en begin inspiratieloos enkele pseudo-dreigingen uit te testen. Het leidt tot niets, het leidt tot een aanval op mijn koning. Nog net op tijd kan ik de aandacht van mijn tegenstander verleggen naar de dame-vleugel. En plotseling is daar dan toch weer de combinatie. Met dank aan het monster op g7. Ondanks het feit dat de loper zelf zijn hok op g7 niet verlaten heeft brengt hij toch de overwinning binnen.

In ronde acht mag ik het opnemen tegen een sympathieke Engelsman. Hij ontwijkt mijn Staunton-gambiet wel netjes. Jammer, het had wel gepast in de reeks die ik de voorbije dagen gespeeld heb. Niet dat het een grote teleurstelling is, lange rokade en met de g en h-pion naar voren. Het is toch duidelijk één van mijn favoriete strategieën. Hij verdedigt alles wel heel keurig, gebruikt hier ook zijn tijd voor. Uiteindelijk komt hij zelfs binnen langs de openingen op de g en h-lijn die ik zelf nota bene gecreëerd heb. Als het schip bijna volledig gezonken is offer ik nog de kwal om een vrijpion te bekomen. Het zou voldoende moeten zijn om remise te bekomen maar het is o zo moeilijk. De zevende rij, tot daar is mijn pion geraakt en niet verder. Jammer, maar het eindspel was superspannend. Als beide spelers met bevende handen de stukken bewegen dan weet je weer waarom je het spelletje blijft spelen.

Op de laatste dag is het drankverbruik gestegen naar één koffie en twee 50cl flesjes. Al na enkele minuten spelen worden er her en der al remises overeen gekomen. Ook mijn tegenstander onderneemt een poging. Ik neem er nota van dat mijn tegenstander waarschijnlijk ook vermoeit is en liever niet te lang speelt. Het wordt mijn meest rechttoe rechtaan partij van het toernooi. Een schoolvoorbeeld van hoe je een koningsstelling met fianchetto sloopt. Lange rokade, met de h-pion naar voor, toren en dame op de h-lijn zetten, nog enkele paarden erbij halen en je bent er bijna. Vooral over het einde ben is trots. Het begint met een stil offer dat opduikt uit het niets om vervolgens de h-, g- en f-pion netjes in volgorde op te kuisen, het laatste stuk met schaak in het spel brengen en dan nog de dame offeren. Heel leuk om zo het toernooi te kunnen afsluiten.

Maurice
07.08.2019 - 20:07

Leuke partijen Tim en inderdaad een top verslag!!

Beantwoorden
Steven
31.07.2019 - 06:39

Proficiat Tim. Geweldig verslag!

Beantwoorden
Pieter
28.07.2019 - 17:34

Het betere verslag Tim!

Leuke partijen ook

Beantwoorden
Johan
27.07.2019 - 05:49

Proficiat Tim! Mooie partijen. Volgend jaar voor de 7,5/9 zoals gezegd tijdens bezoek fanclub? 🙂

 

Beantwoorden
Stief
26.07.2019 - 12:05

Heel mooi toernooiverslag! Een pareltje van begin tot einde. En strakke partijen, zelden een zijwaartse uitschuiver te bemerken, steeds gaan de stukken voorwaarts…

Beantwoorden

Reactie