Echternach 2025

Vrijdag 13 juni, omstreeks 10h stapt Luc in zijn bolide om Sylvin, Tim en Jan-Dries op te pikken om dan het grote sop te kiezen richting Duitsland, om uiteindelijk in Echternach te stranden.

Jef heeft nog wat familiale verplichtingen (lees de was en de plas) en komt wat later. Ook Stief wil de meet-and- greet met de rokadisten in E’nach niet missen en arriveert in de vroege namiddag om een half dagje samen door te brengen. Stief heeft last van spanningen  en kan niks opkrikken, maar na een pitstop bij het lokale pompstation wordt dat euvel al snel verholpen (ja het ging over zijn autobanden).

Zo start Echternach 2025, chillen is de boodschap, en in die zin zitten we na een vloeibare verfrissing tegen de hitte, al snel in chillateria venezia, de lokale ijsboer. Snel zal blijken dat de echte wedstrijd wordt beslecht in de Gelateria en niet in de abdij achter de borden. Er worden 3 dagen bollen gepakt waar ze in Ibiza nog iets kunnen van leren (en weinig geslapen, de vraag is of er een verband is?). Na dag 1 is er al een heus klassement, niet van de tot dan toe gespeelde schaakpartijen, maar van het aantal bollen ijs dat er door elke Rokadist is verorberd. Nauwkeurig en traceerbaar gemonitord door JD, want in de whatsapp groep dient beeldmateriaal voorzien te worden om die bacchanalen te staven. Kreemjunkies.

We logeren in Hotel Europa, enkele kilometers buiten Echternach en dineren in het rustieke en charmante Oberbillig restaurant op wandelafstand van het hotel. Bij een Franziskaner Weissbier en een Mirabellenbrand (de lokaal gebrouwen en spotgoedkope Geestverruimende spirit) worden filosofische vraagstukken (Hoe ver mag je een terrorist en zijn familie folteren om een paar duizend mensen te redden? Klopt het dat “Ik weet niet wat ik weet” mogelijk is als je bedenkt dat synthetische kennis a priori mogelijk is volgens Immanuel Kant?) razendsnel opgevolgd door de grootste ongein (whatsappjes met aubergines en perziken, gele U-boten laten afzinken in een halve liter Weissbier, … en zo kunnen we nog lang doorgaan.

“Maar het schaken dan, gingen jullie daar niet voor, Jef?” hoor ik jullie al denken. Wat hebben wij aan jullie gezever?

Goed, zaterdag staan er traditioneel 5 partijen (40’ + 5) op het programma. Dus na een chill ontbijtje zetten we koers naar de speelzaal. Het tornooi gaat al vele jaren volgens dezelfde charmante rustige vastigheid. Een groot en breed spelersveld met een rits Bierstube GM’s (dixit Stief), dezelfde vertrouwde gezichten en een grote delegatie van Noorderwijk. Vermeldenswaard zijn Loek Van Wely en legende Ulfje Andersson die nog steeds de dienst uitmaakt. Bijna 80 jaar maar ik heb in de rangschikking niet in zijn buurt gezeten. Alle rokadisten spelen voor wat ze waard zijn, Sylvin neemt het in de rangschikking zowaar even over van een aantal rokadisten en speelt een aantal mooie partijtjes en weinig remises. Zo zien we het graag. Iedereen presteert naar best vermogen en binnen de statistische standaarddeviaties die je voor dit zootje ongeregeld zou verwachten.

Maar het echte tornooi wordt uitgevochten bij de ijskreemboer, dat is ondertussen wel duidelijk. Er wordt tussen partijen in stilte weggeglipt voor een verdoken bezoekje. Er zijn verdenking van beïnvloeding van de baas van de Gelateria om andere “rode polokes” te negeren… het gaat ver.

De vraag is of Rokade de kosten voor de suikerziekte behandeling zal vergoeden, of het Belgisch Kampioenschap in juli dreigt serieus in het gedrang te komen!!

Zaterdagavond duurt de laatste ronde al gauw tot 20h, dus we reppen ons naar onze Oberbillig voor het aansterken van de vetreserves en het voortzetten van onze intellectuele ongein en slapstick. Sylvin en Luc kruipen op tijd onder de veren, maar we houden hen uptodate over onze escapades via ons whatsapp kanaal, wat later in de nacht gevolgd door een stevig onweer dat angstdromen aan de massale overstromingen van 2021 oproept, waardoor het tornooi toen nog een jaar vertraging opliep na corona.

En zo breekt zondag, de laatste tornooidag al weer aan, waarop nog eens 4 partijen dienen afgewerkt te worden. Tim heeft zijn geluksknikker, die vrij mee te nemen zijn uit een hele kom geluksknikkers in het hotel (chance is blijkbaar makkelijk schaalbaar) op zak en reeds doorgegeven aan enkele andere wanhopige rokadisten. Er verliest niemand die de knikker op zak heeft. Daar zit je dan met je Immanuel Kant…

Anyway, ook op zondag worden er op schaaktechnisch vlak geen potten gebroken. We winnen eens, we verliezen eens. Een lach, een traan… Ik slaag erin om pas na 10 min bedenktijd vast te stellen dat de tegenstander een volle toren heeft instaan. 2 partijen later geeft mijn tegenstander op in een compleet remise stelling…  vermoeiend… Sylvin laat een vrouwelijke tegenstander die – dixit Sylvin – nogal veel pretentie heeft, een poepje ruiken in een mooi afgewikkeld eindspel.

Na een finale demarrage in de voorlaatste ronde wint Luc overtuigend met maar liefst 19 bollen. Je moet hoofdzaak en bijzaak altijd goed weten te scheiden in het leven.

Ik kijk al uit naar volgend jaar. En de baas van de Gelateria samen met mij.

Disclaimer – Sylvin zou waarheid van fictie in dit artikel scheiden door zelf zijn annotaties toe te voegen. Wil je echt waarheidsgetrouwe info, neem dan hier een kijkje voor de eindrangschikking:

https://chess-results.com/tnr1193117.aspx?lan=0&zeilen=99999

Echternach: het jaar van de Jef

Resultaten van Tim: Begin 70 eindigt 44  gedeeld 31 – 56  wint 22 elo  tornooiprestatie 2112

Jef start 133  eindig 152  gedeeld 148 -165  verliest 8 elokes  prestatie   1826

Luc start    154     eindigt     184 gedeeld 177- 230         elo     -37  prestatie  1624

Jan-Dries  start   201    eindigt   206  gedeeld 177-230  prestatie1617   -18elo

Sylvin   start 217     eindigt 193  gedeeld 177-230  prestatie 1805       +21