Stief 20.03.2019
Amper twee maanden geleden bereikte de schaakwereld het nieuws dat een levende legende van het schaakspel, Vladimir Kramnik, de pionnen aan de haak hing. De arme man wist niet dat men op zijn drieënveertigste nog de meest grootse daden uit een schaakcarrière kan vervullen! Een maand later wist Kaido Kualots, eveneens 43 lentes jong en 2540 elopunten sterk, het supersterke Aeroflot Open te winnen voor menig 2600+ en 2700+ speler. En dat is nog niets vergeleken met wat zich op 17 maart 2019 te Namen heeft afgespeeld.
Het Westelse verhaal van Maurice begon in Zichem. Op een Paaszaterdag in 2015 netwerkt Bart bij bezoekers van het eerste Rokade Rapid Chess. Onder andere merkt hij daar een Nederlandse bezoeker van middelbare leeftijd op, glas Westmalle in de hand. “Kun jij ook schaken?”
Zo gebeurt het dat Maurice Peek elke eerste donderdag van de maand te Zichem komt schaken. Een avondje blitzen, dicht bij zijn thuishaven. En omdat de Zichemnaren ook de Rokadisten zijn, verruilt hij zijn club in Leuven het volgende seizoen voor Westerlo. Met Maurice aan het topbord, promoveerden we al gauw naar tweede klasse.
Zelf zou ik Maurice een schaakliefhebber in de zuiverste zin van het woord noemen. Is het dat jargon, uit het Noorden overgewaaid, dat ons zo charmeert? [Ik let er zelf in ieder geval op niet teveel ‘sjappie’ zetjes meer te spelen tijdens de partij.] Is het omdat de aanloop naar een interclubwedstrijd tegen Eupen wordt opgevrolijkt door Duitse schaakliederen (“Die Angst Für Matt macht uns allen gleich”) door te mailen? Is het omdat openingsvariantjes studeren niet in deze aanloop inbegrepen is (altijd even mijn hart vasthouden als ik na vijf zetten naast mij de klok van Maurice weer stevig zie doortikken)? Of zijn het de analysesessies na afloop nadat er toch weer handig hele en halve punten zijn afgesnoept in het middenspel en eindspel?
Groot was ons aller verbazing in elk geval toen Maurice meldde op koers te zijn voor een derde IM-norm, veertien jaar na het behalen van de eerste. Dat zoiets zelfs mogelijk is in de Belgische tweede klasse. Nodige voorwaarde was dat er een IM als tegenstander zou opdagen in de uitwedstrijd tegen Namen en dat daartegen minimaal een halfje gescoord werd. Een klein dilemma, omdat we tegen de Namuzelen(?) ook graag broodnodige matchpunten wilden scoren. De immer bescheiden kopman moest er in ieder geval niet van weten dat we zouden proberen fixen een getitelde tegenstander als opponent te krijgen. Het ploegbelang ging voor! Na enkele vijven en zessen belde Pieter toch eens even naar zijn Naamse collega om te polsen of men van plan was een ‘Maître’ op te stellen (‘normalement oui’). Voor zoveel taalkundig lef verdient onze IC-verantwoordelijke, die ik er al zo zo vaak door heb gehaald in deze verslagen, zeker eens een openbaar woord van lof. Net zoals zijn ondersteunende en toffe vriendin.
We arriveerden vlot in Namen, die middag van 17 maart. En inderdaad verscheen aan hun eerste bord een internationaal meester, te verstaan de sympathieke speler/trainer Davit Lobzhanidze. Vooraf werd gevreesd dat Namen, die nog niet volledig uit de degradatiezone was, het team zou stutten met nog meer IM’s, maar dit gebeurde niet. Wel kwamen ze in de breedte sterk opdagen met al hun sterkste lokale spelers.
Twee uur, we zijn gestart. We zitten met de twee topborden op een aparte rij en naast mij speelt zich een unicum af. Maurice komt met zwart zeer goed beslagen ten ijs. Van de gebruikelijke onzekerheid in de opening is niets te merken. Sterker nog, weldra staat hij een dik kwartier voor op de klok! Op zet 10 nog een unicum – in een comfortabele stelling met zwart, biedt Maurice de puntendeling aan. Spannend, ook voor mij: het lukt me niet best me op de eigen partij te concentreren. Na een kwartier nadenken besluit Davit om verder te spelen.
Een rondje langs de andere borden stemt me gerust. Eerst is er Johan die op het achtste bord een remise laat noteren tegen Thierry Stilmant. De Londen, die in Waver nog haperde, staat weer als een huis. Alleen baalde Johan achteraf dat hij niet meer winstkansen wist te creëren. Verder zie ik Marc ten aanval trekken tegen Christian Hafner. Ik denk dat het een Stonewall opstelling was die Marc tevoorschijn haalde. Dat ik niet zeker ben, is omdat Marc al in hoog tempo die f-pion naar f4 kon doorstoten, normaal gezien een goed teken.
Ook bij Tim (tegen Sebastien Marte) en Pieter (tegen Ivan Werner) zien de stellingen van de Rokadisten er kansrijk, respectievelijk stevig uit. Pieter in het bijzonder lijkt al een structureel voordeel vast te hebben gelegd met zwart. Wit lijkt niet veel tegenover een dubbele c-pion te kunnen stellen. Ten slotte zie ik het zelf ook rooskleurig in. Victor-Angel Bolzoni bracht zijn openingszetten snel en met vertrouwen op bord, maar ergens moet er toch een berekening zijn misgelopen. Want ik kom min of meer onmiddellijk een pion voor en mag een middag gratis proberen.
Daartegenover hebben het duo voorzitter-ondervoorzitter het zwaar te verduren. Sven speelt naar zijn gewoonte erg snel, maar kijkt toch tegen een vervelend structureel nadeeltje aan in een dameloos middenspel. Grotere zorg: de stelling lijkt al erg vervlakt, dus de mogelijkheden tot succesvol geSven zijn klein. Een tijd later zal Philippe Udoha dan inderdaad in het lopereindspel, een punt kunnen bijschrijven. Steven broedt volgens mij op plannen om van Rokade Westerlo de eerste Chess960 schaakclub van Vlaanderen te maken. Al gauw zie ik een van zijn paarden op e8. Wat later staat een tweede paard de kuskesdans op a8 te doen. Weer wat later staat de witte koning van Eric Denayer op e4, alle andere stukken in de beginstand.
Op de eerste rij proberen Maurice en ikzelf onze voordeeltjes uit te bouwen. Davit duikt onder de twintig minuten, zijn stelling is lastig maar zwart moet er nog doorheen. Met de wegtikkende seconden biedt hij Maurice de IM-titel aan. Oef!
Maurice, waarom zit je nog na te denken? De matchsituatie is nog niet 100% duidelijk, maar voor een keer is remise toch ok? Je hebt nog het hele team gemaild, ‘of we het niet erg vinden dat je voor een keer niet weigerachtig tegenover remise zult staan’? Ok, het ziet er een kansrijk initiatief uit, maar stel dat je er niet doorkomt? Dan zijn die geïsoleerde c-pionnen een doorn in het oog. Het zal toch niet…? Jawel hoor: verder spelen, gebiedt de kopman.
Weldra wint Maurice ook de dame voor een toren en stuk, maar wit heeft nog compensatie, onder andere door die rotpionnen op de c-lijn. En je zult het zien: net was ik een sanitaire stop gaan doen, kom ik terug en staan er plots toch de koningen vreedzaam in het centrum van het bord. IM-norm en titel!!! Maar de versbakken titelhouder was nergens te bekennen. Waarschijnlijk met zijn soortgenoot een drankje gaan nuttigen in de bar.
Helaas beginnen op dit moment ook onze kansrijke stellingen te kantelen. Eerst is het Marc die in zijn aanvalsdrift een pion kwijt is geraakt, hetgeen hem ver in het eindspel opbreekt wanneer zijn loper een aantal witte pionnen niet kan tegenhouden. Dat is de situatie die Dvoretsky de ‘pants’ noemt in zijn eindspelbijbel. De diagonalen naar de pionnen liggen te dicht bij de promotievelden en de broek zakt af.
Zelf ben ik ook mijn gratis voordeel aan het verpatsen. De ervaring van de oude Bolzoni komt sterk uit de verf in dit eindspel met lopers van ongelijke kleur en torens, en de pluspion wordt quasi volledig geneutraliseerd. Met de veertigste zet in aantocht waag ik een winstpoging die eigenlijk fout had moeten aflopen. Veel kansrijker was een kwaliteitsoffer geweest voor een gevorderde vrijpion. Zoals het gaat, blijf ik de stelling verscherpen en probeer ik het bekende aanvalspotentieel van de ongelijke lopers in de strijd te gooien. Ik word voor mijn pogingen beloond wanneer zwart twee missers na elkaar speelt en ik het punt toch kan binnen harken.
Intussen heeft Tim ook het bijltje moeten neerleggen. Hij raakte het Vrouwtje kwijt tegen kleiner vastgoed, te zien een kasteel en een raadsheer. Zijn tegenstander speelde jammer genoeg niet voor een norm en tikte de stelling naar winst. Op het einde is Pieter nog bezig. Langzaam maar zeker wordt hij vanuit een betere stelling teruggedrongen. Tot vlak voor het einde waren er nog remisekansen, liet de captain naderhand nog weten, maar met de klok tikkende, mocht het niet zijn.
Een smadelijke 2-6 nederlaag werd het zo. Het IM-feestje hebben we nog even uitgesteld, al gaat dat er zeker komen. We staan nog in de top tien en hopen daar te kunnen blijven, nu we de eerste twee in de stand nog moeten bekampen. Bordpunten schrapen en hopen dat we zo Wavre en Geel voor kunnen blijven. Of kunnen we net zoals vorig jaar nog stunten tegen de leiders?
Maxim 10.02.2019 1
Westerlo 3 vs. Geel 4 – Jeugd vs. nog meer jeugd Ikzelf, Wannes, Maarten en Matei staan respectievelijk opgesteld op borden…
Lees meerSteven 08.09.2018
De reeksindeling voor het komende NIC seizoen is gepubliceerd. Hieronder een overzicht van de indeling en de kalender van de…
Lees meerSteven 30.09.2018 4
En we zijn er weer aan het begonnen… ronde 1 van de Interclub competitie loopt rond deze tijd op zijn…
Lees meerStief 07.10.2018 3
Geel 1 – Westerlo 1 Tegen het C-team van Geel (geen Eddy, Andy, Hanne, Sander of Mathias) ging Westerlo 1…
Lees meer
Jan
22.03.2019 - 21:05Een formidabele prestatie, Maurice! Van harte gefeliciteerd!
Tim
22.03.2019 - 17:10Dikke proficiat Maurice.
Een hartstikke verdiende titel. Ook een dikke merci voor telkens iedereen in de ploeg te motiveren en op sleeptouw te nemen met jou eindeloos enthousiasme.
Johan
22.03.2019 - 08:48Proficiat Maurice!
Voorbereiding was inderdaad indrukwekkend. Van openingszetten (allerlei varianten werden uit het hoofd ten berde gebracht tijdens de rit naar Namen, zelfs het Evans Gambiet passeerde even de revue) tot en met de banaan was alles tot in de puntjes geregeld. Misschien een idee voor tijdens de rustige vrijdagen? Een workshop door Maurice over “Hoe bereid ik me voor op een partij?” 🙂
Bedankt voor het verslag Stief.
Francis
22.03.2019 - 08:24Dikke Proficiat Maurice !!!
Jef
22.03.2019 - 07:59Proficiat Maurice!!
Bedankt Stief voor het leuke verslag! 🙂
Andy
21.03.2019 - 20:30Proficiat met je titel Maurice
Indrukwekkend en welverdiend.
Maurice
21.03.2019 - 20:11Hey Stief,
Bedankt voor je leuke uitgebreide verslag. Mijn partij had ik inderdaad voorbereid tot maar liefst zet 15 waarna zwart wel goed scoort. Al zegt de computer dat er dan nog weinig aan de hand is, maar voor mensen speelt de zwarte stelling veel makkelijker. Volgende week inderdaad maar eens proberen te stunten!