Maastricht 2024

Op het Limburg Open dat dit jaar 596 deelnemers in vier reeksen (elogroepen tot 1850 elo, tussen 1800-2100 elo en 2050+ elo) zijn de Rokadisten in alle rangen vertegenwoordigd.

Len, zeer nerveus bij de start, speelt vervolgens als enige Rokadist de volle zeven rondes van het toernooi mee. Na een sterk begin kan hij in ronde drie op bord 4 plaatsnemen. Uiteindelijk scoort hij 4 op 7.

In groep C1 vecht de steeds vrolijke Stan voor iedere partij. Zijn vechtlust wordt in de laatste ronde beloond met een winstpunt.

Arne speelt in de B-groep het hele toernooi tegen 1900+ elo, kan zich in ronde zes terugwerken na een hele passieve opening, en behaalt drie uit zes.

Hector begint het toernooi voorzichtig. Wanneer hij 2.5 op 5 heeft hoor ik Luc Oosterlinck zeggen: “Nu dat je bewezen hebt te kunnen remise spelen tegen 1900, nu is de moment om te tonen dat je ook kunt winnen.” De laatste dag scoort Hector 2/2, eindigt met 4.5 op 7 (dezelfde score die hij het jaar voordien haalde, in de C-groep) en een TPR van 2033.

Het is een feit dat de elopunten natuurlijkerwijze van oud naar jong doorstromen. Ikzelf fungeer als doorgeefluik. Nadat ik remises speel tegen respectievelijk 14 jaar en 16 jaar, brei ik een mooi slot aan mijn toernooi dankzij drie overwinningen tegen 50-plussers.

Matei ontwaakt langzaam uit zijn nachtmerrietoernooi het jaar voordien. Tegen sterkere tegenstanders als toen, kan hij op eigen kracht twee punten uit zes halen. Een resultaat naar verwachting.

Hieronder twee partijfragmenten die kleur gaven aan mijn toernooi. Het eerste afkomstig uit de zesde ronde. Ik zie een mooie winst maar laat daardoor een nog meer spectaculair slot liggen. Wie vindt de mat?

Lars Swijsen is berucht voor zijn ‘onlogische resultaten in toreneindspelen’. Swijsen is niet zo ver verwijderd van Gijsen, dus ik dacht ook eens te proberen. Wat mijn tegenstander zichzelf aandoet in onderstaand fragment, is in feite niet te geloven op dit niveau. Hij was waarschijnlijk aan het wachten totdat ik zou opgeven.

Een overbodige investering van energie. Volgens de FIDE reglementen volgens Sylvin, had ik op zet drie alleen maar de pion op g6 hoeven aan te raken en mezelf door de vlag laten gaan.